Medycyna to bardzo trudny kierunek. Na studia medyczne dostają się tylko wybitni studenci, uczniowie muszą zdać maturę z bardzo trudnych oraz ciężkich przedmiotów jakimi są: biologia, chemia oraz fizyka. Następnie muszą poświęcać cały swój wolny czas na naukę. A nauki jest bardzo dużo. Muszą mieć anatomię i fizjologię człowieka w małym paluszku, cały czas są przepytywani przez profesorów oraz muszą zdawać bardzo dużo egzaminów. Czasami przyszli lekarze nie śpią parę nocek, zwłaszcza przed sesją, kiedy to każdy egzamin jest bardzo ważny. Lekarz uczy się też dłużej niż przeciętny student. Jeśli już skończą sześcioletnie studia to następnie zaczynają staż oraz specjalizację. Staż odbywa się zazwyczaj w szpitalu i trwa parę lat, później lekarz dostaje się na specjalizację, gdzie uczy się już konkretnego działu medycyny. Na przykład może wybrać kardiologię, ginekologię, chirurgię, psychiatrię lub nefrologię. Należy kierować się głównie tym co nam się podoba i co sprawia nam przyjemność, a nie tym ile zarabia lekarz danej specjalizacji. Chociaż to też jest ważne, bo na przykład lekarz stomatolog od razu zarabia spore pieniądze, lekarz rodzinny albo pediatra zarabia zwykle dużo mniej, a często też siedzi bardzo długo w gabinecie i wypisuje recepty oraz zwolnienia lekarskie. Dobrą pracę ma też chirurg albo neurochirurg. Są to jednak bardzo trudne specjalizację i wymagają wybitnego talentu, odpowiedniego podejścia, dokładności oraz rzetelności. Są bardzo trudne i czasami niezwykle stresujące, zdarza się, że student idąc na medycynę wie co chce robić, ale czasami zdarza się, że w trakcie trwania studiów zmienia zdanie i decyzję co do swojej przyszłości. Niektórzy studenci nie wytrzymują presji i zmieniają swoje studia, mimo, że chcieli bardzo uczyć się na lekarza. Może i dobrze, że tak robią, ponieważ lekarz musi być pewien swoich decyzji. Praca w tym zawodzie bywa bardzo stresująca, zwłaszcza, kiedy bezpośrednio odpowiada się za czyjeś życie oraz zdrowie. Często lekarze muszą korzystać z psychoterapii.