Kupując nowy telefon, na ogół przyglądamy się specyfikacji. Interesuje nas ekran, rozmiar pamięci, ilość megapikseli w aparacie, pojemność baterii, ale oprócz tego w tabelkach specyfikacji znajduje się wiele skrótów technologii, które nie wszystkie są dla nas jasne. Na ogół każdy użytkownik nowych technologii wie, czy jest WiFi, ale już skrót IrDA niewiele powie użytkownikom, którzy są młodsi (a niegdyś to ona była postawą przesyłania plików między telefonami, później znikła z naszych urządzeń, a dzisiaj wraca, ale już jako technologia pozwalająca na, na przykład, sterowanie telewizorem) albo NFC. Ta ostatnia technologia coraz częściej pojawia się w nowych telefonach, nie tylko we flagowych modelach. Co to NFC? To technologia, która umożliwia bezprzewodowe przesyłanie plików między urządzeniami, a więc alternatywa dla popularnego Bluetooth czy przestarzałej IrDY. Jest dużo szybszy i nie wymaga uciążliwego parowania urządzeń. Pozwala też połączyć się z głośnikiem i słuchawkami. Jednakże przesyłanie plików nie jest jedynym zastosowaniem NFC – to również droga do zbliżeniowych płatności bez karty płatniczej. Wykorzystuje fale radiowe, by udostępniać informacje i wysyłać je na odległość około dwudziestu centymetrów. W ten sposób telefon wyposażony w NFC wystarczy zbliżyć do terminala w sklepie, by zapłacić za zakupy. Jest bezpieczny właśnie ze względu na niewielką odległość działania – nikt nie nawiąże kontaktu z telefonem bez naszej zgody. Jest również wygodny – nie musimy szukać portfela.
